Co to są pliki cookies?
Pliki cookie są tworzone przez strony internetowe, na które wchodzisz, i zawierają informacje o przeglądaniu, np. ustawienia strony czy dane z profilu. Są dwa typy plików cookie: własne są zapisywane przez stronę z domeny podanej na pasku adresu. pliki cookie innych firm pochodzące z domen zewnętrznych, które są źródłem elementów (np. reklam lub grafik) umieszczonych na danej stronie.
Interpretacja prawna przygotowana przez prawnika w ramach Ośrodka Wsparcia Ekonomii Społecznej, prowadzonego przez Stowarzyszenie Modrzew ze Świdnika
Wykładnia językowa znowelizowanego prawa telekomunikacyjnego wprowadza obowiązek informowania o stosowaniu cookies. Zgodnie, bowiem z treścią art. 173 znowelizowanego prawa telekomunikacyjnego:
1. Przechowywanie informacji lub uzyskiwanie dostępu do informacji już przechowywanej w telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym abonenta lub użytkownika końcowego jest dozwolone, pod warunkiem że:
a) Abonent lub użytkownik końcowy zostanie uprzednio bezpośrednio poinformowany w sposób jednoznaczny, łatwy i zrozumiały, o:
– celu przechowania i uzyskiwania dostępu do tej informacji,
– możliwości określenia przez niego warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do tej informacji za pomocą ustawień oprogramowania zainstalowanego w wykorzystywanym przez niego telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym lub konfiguracji usługi.
2. Abonent lub użytkownik końcowy, po otrzymaniu informacji, o których mowa w pkt 1, wyrazi zgodę.
3. Przechowywana informacja lub uzyskiwanie do niej dostępu nie powoduje zmian konfiguracyjnych w telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym abonenta lub użytkownika końcowego i oprogramowaniu zainstalowanym na tym urządzeniu.
Nowelizacja ustawy budzi szereg wątpliwości, na które odpowiedź da praktyka stosowania prawa. Skłaniam się, ku poglądowi, iż ustawa obejmuje zakresem stosowania szeroki krąg podmiotów. Zgodnie z ust. 1 art. 173 pr.tel podmioty świadczące usługi drogą elektroniczną mogą przechowywać dane (informatyczne) w urządzeniach końcowych abonenta (lub użytkownika końcowego) po spełnieniu następujących wymogów:
1. Abonent (lub użytkownik końcowy) powinien zostać poinformowany o celu przechowywania danych oraz sposobach korzystania z ich zawartości, przy czym zawiadomienie to powinno być jednoznaczne, podane w sposób łatwy i zrozumiały.
2. Abonent lub użytkownik końcowy zostaje poinformowany jednoznacznie, w sposób łatwy i zrozumiały o wyrażeniu sprzeciwu, który w przyszłości uniemożliwi przechowywanie danych usługodawcy w urządzeniu końcowym abonenta lub użytkownika końcowego.
3. Przechowywane dane nie powodują zmian konfiguracyjnych w urządzeniu końcowym abonenta lub użytkownika końcowego lub oprogramowaniu zainstalowanym w tym urządzeniu. System ten jest systemem opt-out, w którym można wysyłać niezamówione przekazy do abonentów, którzy nie wyrazili zgody otrzymywania tych danych. System taki wymaga prowadzenia rejestru abonentów, którzy nie wyrazili zgody (sprzeciw) na otrzymywanie niezamówionych przekazów. Obowiązek regularnego sprawdzania i honorowania wpisów w takich rejestrach nakłada na przedsiębiorcę wysyłającego niezamówione przekazy pocztą elektroniczną art. 7 ust. 2 dyrektywy 2000/31/WE w sprawie handlu elektronicznego.
Ustawodawca wprowadził także wyjątki od stosowania ustawy. Mają one jedynie charakter przedmiotowy. Nie przewidział ograniczeń podmiotowych o czym świadczy treść cytowanego przepisu – Zgodnie z art. 173 ust. 2 pr.tel. nie ma konieczności stosowania warunków, o których mowa w pkt 1 i 2 ust. 1, w przypadku gdy:
1. Przechowywanie oraz dostęp do danych, o których mowa w art. 173 ust. 1 pr.tel., są konieczne di wykonania lub ułatwienia transmisji komunikatu za pośrednictwem publicznej sieci.
2. Przechowywanie oraz dostęp do danych, o których mowa w art. 173 ust. 1 pr.tel., jest niezbędne w celu dostarczenia usługi świadczonej drogą elektroniczną, żądanej przez abonenta lub użytkownika końcowego.
Wyłączenia o których mowa w art. 173 ust. 1 pr.tel., są zgodne z art. 5, ust. 3 dyr.och.pryw. Warto w tym miejscu jednak wskazać, że wyłączenie ze względu na dostarczenie usługi świadczonej drogą elektroniczną, żądanej przez abonenta lub użytkownika końcowego, ograniczone zostało do konieczności prowadzenia usługi łączności elektronicznej. Definicję usługi społeczeństwa informacyjnego zawiera dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 98/34/WE z 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielenia informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz przepisów dotyczących usług w społeczeństwie informacyjnym.
Artykuł 173 ust. 3 pr.tel. zawiera regulacje dotyczącą oprogramowania. Zgodnie z tym przepisem podmioty świadczące usługi drogą elektroniczną mogą instalować oprogramowanie w urządzeniach końcowych abonenta lub użytkownika końcowego przeznaczonych do korzystania z tych usług lub korzystania z tego oprogramowania, pod warunkiem że abonent lub użytkownik końcowy:
1. Przed instalacją oprogramowania zostanie poinformowany jednoznacznie, w sposób łatwy i zrozumiały, o celu, w jakim zostanie zainstalowane oprogramowanie oraz sposobach korzystania przez podmiot świadczący usługi z tego oprogramowania.
2. Zostanie poinformowany jednoznacznie, w sposób łatwy i zrozumiały, o sposobie usunięcia oprogramowania z urządzenia końcowego użytkownika lub abonenta.
3. Przed instalacją oprogramowania wyrazi zgodę na jego instalację i używanie.
Reasumując, nie widzę podstaw do uznania stanowiska, iż ustawę stosuje się w sposób ograniczony wobec organizacji pozarządowych. Na tym etapie stosowania ustawy nie ukształtowano orzecznictwa, które odnosiłoby się w sposób odmienny do przedstawionego przeze mnie poglądu prawnego.
Polityka Cookies
Fundacji Działań Edukacyjnych KReAdukacja
(plik w formacie .pdf)
